Anklam
Muzeum Ottona Lilienthala
jak na placówkę poświęconą „ojcu latania” nie jest wbrew oczekiwaniom muzeum samolotów. Opowiada o pradawnym marzeniu ludzkości, marzeniu Ikara i wielu innych legendarnych postaci. A także o tym, jak odmienne było jego spełnienie od wyobrażeń dwóch chłopców z Anklam obserwujących pomorskie bociany.
Muzeum Ottona Lilienthala w Anklam definiuje się jako techniczne muzeum poświęcone pionierowi lotnictwa, inżynierowi budowy maszyn i humaniście Ottonowi Lilienthalowi (1848–1896). Ukazuje postać Lilienthala w kontekście jego czasów i towarzyszących mu osób, przede wszystkim młodszego brata Gustava (1849–1933) będącego jego „drugim ja”. Wystawa osadza biografie braci Lilienthalów w pradawnej kulturowej narracji o locie człowieka. Liczne modele obrazują zwiedzającym „marzenie o lataniu“. Serce muzeum stanowi obszerna hala lotni z wiernymi rekonstrukcjami aparatów latających Lilienthala. Na bazie doświadczeń dotyczących fizycznych właściwości powietrza zwiedzający mogą śladami Lilienthala odkrywać tajemnicę latania. Samodzielnie skonstruowane symulatory lotu, m.in. „kokpit Lilienthala“, dają poczucie rzeczywistego lotu, zaś młodym gościom muzeum oferuje w Aeronauticonie przy lotnisku w Anklam techniczno-przyrodniczą ścieżkę dydaktyczną z „latającymi“ sprzętami do zabawy.
Największe atrakcje wystawy
Lot ptaków jako podstawa sztuki latania
Książka opublikowana w roku 1889 przez Ottona Lilienthala pod pełnym tytułem „Lot ptaków jako podstawa sztuki latania. Przyczynek do systematyki techniki latania“ powstała na bazie licznych doświadczeń wykonanych przez Ottona i jego brata Gustava. Jako dzieło traktujące o podstawach aerodynamiki skrzydła nośnego książka znacznie wyprzedzała swoje czasy i z tego też względu nie odbiła się początkowo szerokim echem. Lilienthal był nawet zmuszony samodzielnie pokryć koszt druku pierwszego wydania. Obecnie jest drogocennym rarytasem bibliofilskim i jedną z niewielu książek, które nie tylko przewidziały olbrzymi przełom techniczny, ale również go spowodowały.
Historyczny model „powszechnego aparatu szybowcowego” („Normalsegelapparat“) Lilienthala
Paul Beylich (1874 - 1965) pracował w fabryce maszyn Otto Lilienthala w Berlinie od maja 1893 roku. Był prawdopodobnie pierwszym mechanikiem lotniczym na świecie. Beylich był nie tylko budowniczym oryginalnych aparatów, lecz również stałym towarzyszem i pomocnikiem Lilienthala w czasie jego doświadczeń lotniczych. W latach 20. i 30. XX wieku wykonywał modele i rekonstrukcje lotni Lilienthala. Do jego prac należy również prezentowany model tak zwanego Normalsegelapparat w skali 1:5, który aktualnie znajduje się w muzeum w Anklam. Model jest opatrzony sygnaturą: „Model Lilienthala. Zbudował jego monter Beylich“.
Maszyna parowa nr 137
Źródłem utrzymania późniejszego pioniera lotnictwa Ottona Lilienthala była jego fabryka maszyn założona w roku 1883 na bazie własnych zgłoszonych patentów umożliwiających produkcję „bezpiecznych kotłów parowych“ i maszyn parowych. Dzięki połączeniu lekkich maszyn parowych z tak zwanymi kotłami z wężownicą powstał „lilienthalowski mały silnik”. Mała maszyna parowa w Muzeum Ottona Lilienthala w Anklam jest jedynym zachowanym na świecie egzemplarzem, który udało się nabyć do zbiorów muzeum w roku 2004 w Australii. Maszyna jest nadal sprawna (bez pompy wodnej i kotła) i podczas oprowadzania po muzeum uruchamia się ją i napędza sprężonym powietrzem.
Godziny zwiedzania
czerwiec - wrzesień
codziennie: 10–17
październik i maj
wtorek – piątek: 10–17
sobota, niedziela i święta: 13–17
listopad - kwiecień
środa - piątek: 11–15.30
niedziele i święta: 13–15.30
Lokalizacja
Ellbogenstraße 1
D-17389 Anklam
Kontakt
+49-3971-245500
info@lilienthal-museum.de
Website ↗
Media-Guide ↗
Online-Archiv ↗
Instagram ↗